(٣٨)
تا پای تو رنجه گشت و با درد بساخت
مسکين دل رنجور من از درد گداخت
گويا که ز روزگار دردی دارد
اين درد که در پای تو خود را انداخت
تا پای تو رنجه گشت و با درد بساخت
مسکين دل رنجور من از درد گداخت
گويا که ز روزگار دردی دارد
اين درد که در پای تو خود را انداخت
خوا بکا دڕووش ده پێت ڕانه‌چێ
شتێکت لێ بێ ڕووحم ده‌رده‌چێ
ئه‌و ده‌رده‌ی که‌وا هاتۆته لاقت
ئه‌ویش له تاوان هه‌ر دێت و ده‌چێ
شتێکت لێ بێ ڕووحم ده‌رده‌چێ
ئه‌و ده‌رده‌ی که‌وا هاتۆته لاقت
ئه‌ویش له تاوان هه‌ر دێت و ده‌چێ