(٢٣٨)
قومی ز خيال در غرور افتادند
واندر طلب حور و قصور افتادند
قومی متشککند و قومی به يقين
از کوی تو دورِ دورِ دور افتادند
قومی ز خيال در غرور افتادند
واندر طلب حور و قصور افتادند
قومی متشککند و قومی به يقين
از کوی تو دورِ دورِ دور افتادند
زۆر که‌س پێی وایه دڵی زۆر ساغە
عیباده‌تی خوای بۆ حۆری و باغە
له کن خوا که‌سێ ده‌گا به ئاوات
هه‌ر به ئیشقی ئه‌و ناو دڵی داغە
عیباده‌تی خوای بۆ حۆری و باغە
له کن خوا که‌سێ ده‌گا به ئاوات
هه‌ر به ئیشقی ئه‌و ناو دڵی داغە