(٢١٤)
خرم دلِ آنکه از ستم آه نکرد
کس را ز درونِ خويش آگاه نکرد
چون شمع ز سوز دل سراپا بگداخت
وز دامن شعله دست کوتاه نکرد
خرم دلِ آنکه از ستم آه نکرد
کس را ز درونِ خويش آگاه نکرد
چون شمع ز سوز دل سراپا بگداخت
وز دامن شعله دست کوتاه نکرد
به جه‌زره‌به‌ی یار ئاشق ناناڵی
له نهێنی خۆی که‌س ناکا حاڵی
پەپوولەت دیوە کەس لێی نابیسێ
ئەگەر بسووتێ گش لەش و باڵی
له نهێنی خۆی که‌س ناکا حاڵی
پەپوولەت دیوە کەس لێی نابیسێ
ئەگەر بسووتێ گش لەش و باڵی