(١٩٤)
ما را نبود دلی که خرم گردد
خود بر سر کوی ما طرب کم گردد
هر شادی عالم که به ما روی نهد
چون بر سر کوی ما رسد غم گردد
ما را نبود دلی که خرم گردد
خود بر سر کوی ما طرب کم گردد
هر شادی عالم که به ما روی نهد
چون بر سر کوی ما رسد غم گردد
هه‌ر که دێ بڕوێ له دڵم خۆشی
به‌فری غه‌مێ دێ زوو دایده‌پۆشی
دڵ له زه‌لی غه‌م هێن تاڵه حاڵی
پتر ڕۆده‌چێ تا تێ‌بکۆشی
به‌فری غه‌مێ دێ زوو دایده‌پۆشی
دڵ له زه‌لی غه‌م هێن تاڵه حاڵی
پتر ڕۆده‌چێ تا تێ‌بکۆشی