(١٨٨)
هر راحت و لذتی که خلاق نهاد
از بهر مجردان آفاق نهاد
هر کس که ز طاق منقلب گشت به جفت
آسايش خويش بُرد و بر طاق نهاد
هر راحت و لذتی که خلاق نهاد
از بهر مجردان آفاق نهاد
هر کس که ز طاق منقلب گشت به جفت
آسايش خويش بُرد و بر طاق نهاد
کێ دڵی تهنیا به تۆوه بهنده
ئهوه خودایه دڵخۆش و ڕهندە
بهڵام که مهیلی دنیای له گهڵ کرد
بێبهخت و شێواو، زۆر زهرهرمهندە
ئهوه خودایه دڵخۆش و ڕهندە
بهڵام که مهیلی دنیای له گهڵ کرد
بێبهخت و شێواو، زۆر زهرهرمهندە