(١٧٨)
ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ
با لعل تو سلسبيل و کوثر همه هيچ
بودم همه بين، چو تيزبين شد چشمم
ديدم که همه تویی و ديگر همه هيچ
ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ
با لعل تو سلسبيل و کوثر همه هيچ
بودم همه بين، چو تيزبين شد چشمم
ديدم که همه تویی و ديگر همه هيچ
ئاواتی من هه‌ر دیتنی تۆیە
چم له به‌هه‌شتی پڕ دار و جۆیە
ئه‌گه‌ر قسه‌ی ڕاست له من ده‌بیسی
هه‌ر خودا بگره باقی درۆیە
چم له به‌هه‌شتی پڕ دار و جۆیە
ئه‌گه‌ر قسه‌ی ڕاست له من ده‌بیسی
هه‌ر خودا بگره باقی درۆیە