(١٦٩)
آن دل که تو ديده‌ای ز غم خون شد و رفت
وز ديدۀ خون گرفته بيرون شد و رفت
روزی به هوای عشق سيری می‌کرد
ليلى صفتی بديد و مجنون شد و رفت
آن دل که تو ديده‌ای ز غم خون شد و رفت
وز ديدۀ خون گرفته بيرون شد و رفت
روزی به هوای عشق سيری می‌کرد
ليلى صفتی بديد و مجنون شد و رفت
چاک بوو دڵم تا له چله دابوو
وه‌ک سۆفێکی پاک ڕوو له خودا بوو
که‌چی دوباره بۆوه به مه‌جنوون
که له‌یلایه‌که‌م ڕۆژێ په‌یدا بوو
وه‌ک سۆفێکی پاک ڕوو له خودا بوو
که‌چی دوباره بۆوه به مه‌جنوون
که له‌یلایه‌که‌م ڕۆژێ په‌یدا بوو