(١٢)
تا چند کشم غصّۀ هر ناکس را
وز خِسَّت خود خاک شوم هر کس را
کارم به دعا چو برنمی‌آيد راست
دادم سه طلاق اين فلکِ اَطلَس را
تا چند کشم غصّۀ هر ناکس را
وز خِسَّت خود خاک شوم هر کس را
کارم به دعا چو برنمی‌آيد راست
دادم سه طلاق اين فلکِ اَطلَس را
تاکه‌ی سه‌رکۆنه‌ی ناکه‌س بکێشم
له‌به‌ر ڕژدی خۆم با به‌س بکێشم
که سه‌رناگرێ کارم به دوعا
ده‌با له دنیا زوو ده‌س وە‌کێشم
له‌به‌ر ڕژدی خۆم با به‌س بکێشم
که سه‌رناگرێ کارم به دوعا
ده‌با له دنیا زوو ده‌س وە‌کێشم