(٩)
آن عشق که هست جزء لايَنفَک١ ما
حاشا که شود به عقل ما مُدرِک٢ ما
خوش آنکه ز نور او دمد صبح يقين
ما را برهاند ز ظِلام٣ شک ما
آن عشق که هست جزء لايَنفَک١ ما
حاشا که شود به عقل ما مُدرِک٢ ما
خوش آنکه ز نور او دمد صبح يقين
ما را برهاند ز ظِلام٣ شک ما
عیشقێ که بۆ مه وهک ڕووحه بۆ لهش
کوا له بهر چاوم ههرگیز دهبێ ڕهش
بۆ شهوهزهنگی شک و گومانمان
خوزگه ببا به چرایهکی گهش
کوا له بهر چاوم ههرگیز دهبێ ڕهش
بۆ شهوهزهنگی شک و گومانمان
خوزگه ببا به چرایهکی گهش
١ـ لايَنفَكّ: جدا نشدنی.
٢ـ مُدرِك: دريابنده، درک كننده.
٣ـ ظِلام: ج ظلمت، تاريكیها
٢ـ مُدرِك: دريابنده، درک كننده.
٣ـ ظِلام: ج ظلمت، تاريكیها