شیعری ئافرەت، قوربانی، خۆشناو

ئاخ کە من کەسێک دەناسم
نێوی پیرۆزی ئافرەتە
فریشتێکی ئاسمانی
نە بابی ئەو ئیبڕاهیمە
نە نێوی ئەو ئیسماعیلە
ئایەتی خودای ڕەحمانی
بە زۆرداری و بە ملهوڕی
ڕۆژێ دە جار
بگرە سەد جار
دەبێتە قۆچی قوربانی

زن، قربانی
آه...
کسی را میشناسم
که نام زیبایش زن است
فرشته ای آسمانی
نه پدرش ابراهیم است
نه نام او اسماعیل
وحی مُنزَلی ست
از سوی ذات سبحانی
و به اجبار
در حضور خودش
روزی دهها
بلکە صدها بار
می شود قوچ قربانی

«خۆشناو»