از آمدن و رفتن ما سودی کو
وز تار امید عمر ما پودی کو
چندین سروپای نازنینان جهان
می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو

ئەم هاتن و چوونی ئێمە چی لەدوایە؟
کێی وا هەیە لەم گڵۆڵە هەڵکا تایە؟
ئەو لاشە هەموو دەکەونە ئاورگی نەمان
سووتمانی وەهام نەدیوە، دووکەڵ نایە!
«هەژار»