سەبا کەرەم کە بڵێ بەو خەزاڵە ڕەعنایە
کە عیشقی تۆ منی خستۆتە کێو و سەحرایە
شەکرفرۆشە کە عومری درێژ بێ، بۆ ناکا
مەحەببەتێ لەگەڵ ئەم تووتیەی شەکەرخایە
دەمێ لەگەڵ مەی و مەعشووقە دای و سەرخۆشی
وەبیر بهێنەوە یارانی دوورە مینایە
گوڵم! یەقین غەڕەیی جوانییە کە ڕێ نادا
بپرسی حاڵی دڵی عەندەلیبی شەیدایە
بە خوڵقی جوان دەکرێ ڕاوی پۆڕی دڵداران
بە داو و دانەوە نابێ، مەلێکی دانایە
دەبێ لەبەرچی لە ڕێی ئاشنایی خۆ لادا
ئەوەی کە چاوڕەش و باڵا نەمام و ڕەعنایە
چ عەیبی دیم نەدی، عەیبێک نەبێ لە جوانی تۆ
ئەویش نەبوونی وەفا لەو جەماڵی زیبایە
سەیر نیە لە سەمایە بە هۆی وتەی حافز
کە زوهرە بێتە سەمایە لەگەڵ مەسیحایە
کە عیشقی تۆ منی خستۆتە کێو و سەحرایە
شەکرفرۆشە کە عومری درێژ بێ، بۆ ناکا
مەحەببەتێ لەگەڵ ئەم تووتیەی شەکەرخایە
دەمێ لەگەڵ مەی و مەعشووقە دای و سەرخۆشی
وەبیر بهێنەوە یارانی دوورە مینایە
گوڵم! یەقین غەڕەیی جوانییە کە ڕێ نادا
بپرسی حاڵی دڵی عەندەلیبی شەیدایە
بە خوڵقی جوان دەکرێ ڕاوی پۆڕی دڵداران
بە داو و دانەوە نابێ، مەلێکی دانایە
دەبێ لەبەرچی لە ڕێی ئاشنایی خۆ لادا
ئەوەی کە چاوڕەش و باڵا نەمام و ڕەعنایە
چ عەیبی دیم نەدی، عەیبێک نەبێ لە جوانی تۆ
ئەویش نەبوونی وەفا لەو جەماڵی زیبایە
سەیر نیە لە سەمایە بە هۆی وتەی حافز
کە زوهرە بێتە سەمایە لەگەڵ مەسیحایە
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را
شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخا را
غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را
به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را
چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان بادپیما را
جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را
در آسمان نه عجب گر به گفتهٔ حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را
«حافظ شیرازی»
که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را
شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخا را
غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را
به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را
چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان بادپیما را
جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را
در آسمان نه عجب گر به گفتهٔ حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را
«حافظ شیرازی»