ھەرکەسێ مەحرەمی دڵ بوو له حەرەمخانەی ما
لێنەزانی دژی ئەو حورمەته بۆ تانەی ما
گەر له پەردەی دڵی من ھاته دەرێ عەیبی مەڵێ
خوا شوکر ئەو شک و دوودڵیە که ھەیبوو نەی ما
خەرقەیێکم ھەبوو سەد عەيبی منی پۆشيبوو
نامه ڕەھنی مەی و بەدنێوی نەبێ لەش نەی ما
سۆفيان خەرقەکەيان له گرەوی مەی ھێنادەر
خەرقەکەی من به تەنێ لە گرەوی مەيخانەی ما
له قسە و باسی ئەوینم نەدی خۆشتر دەنگێ
بيرەوەریێکی که لەو خێوەته بەرپانەی ما
بۆته شێخ لێم و لەبيری چوو چ بوو دارۆغە
ھەر قسەی ئێمەیە لەو کووچه و کۆڵانەی ما
جگه له دڵم که ئەوینداره ھەوەڵ تا ئاخر
نەشنەوتم کەسی دی بەو سفەته جوانەی ما
ھەر شەڕابێکی که لەو دەسته بلوورینەم سەند
بوو به ئەسرین و لەسەر دیدە تەم و تانەی ما
نەخشی چين وا له جەماڵت سەری لێ سوڕ مابوو
شوێنەوارێکی له دیوار و له گوێسوانەی ما
خۆی نەخۆش کرد بوو نێرگس که له گوێن چاوت بێ
به مرادی نەگەیی حاڵی نەخۆشانەی ما
ڕۆیی بۆ دیتنی زولفت دڵی حافز ڕۆژێ
ئیدی ھەرگیز نەگەڕاوه و لەبری شانەی ما
لێنەزانی دژی ئەو حورمەته بۆ تانەی ما
گەر له پەردەی دڵی من ھاته دەرێ عەیبی مەڵێ
خوا شوکر ئەو شک و دوودڵیە که ھەیبوو نەی ما
خەرقەیێکم ھەبوو سەد عەيبی منی پۆشيبوو
نامه ڕەھنی مەی و بەدنێوی نەبێ لەش نەی ما
سۆفيان خەرقەکەيان له گرەوی مەی ھێنادەر
خەرقەکەی من به تەنێ لە گرەوی مەيخانەی ما
له قسە و باسی ئەوینم نەدی خۆشتر دەنگێ
بيرەوەریێکی که لەو خێوەته بەرپانەی ما
بۆته شێخ لێم و لەبيری چوو چ بوو دارۆغە
ھەر قسەی ئێمەیە لەو کووچه و کۆڵانەی ما
جگه له دڵم که ئەوینداره ھەوەڵ تا ئاخر
نەشنەوتم کەسی دی بەو سفەته جوانەی ما
ھەر شەڕابێکی که لەو دەسته بلوورینەم سەند
بوو به ئەسرین و لەسەر دیدە تەم و تانەی ما
نەخشی چين وا له جەماڵت سەری لێ سوڕ مابوو
شوێنەوارێکی له دیوار و له گوێسوانەی ما
خۆی نەخۆش کرد بوو نێرگس که له گوێن چاوت بێ
به مرادی نەگەیی حاڵی نەخۆشانەی ما
ڕۆیی بۆ دیتنی زولفت دڵی حافز ڕۆژێ
ئیدی ھەرگیز نەگەڕاوه و لەبری شانەی ما
هر که شد محرمِ دل در حرمِ یار بماند
وانکه این کار ندانست در انکار بماند
اگر از پرده برون شد دلِ من عیب مکن
شکرِ ایزد که نه در پردهٔ پندار بماند
صوفیان وا ستدند از گروِ می همه رخت
دلقِ ما بود که در خانهٔ خمّار بماند
محتسب شیخ شد و فسقِ خود از یاد ببرد
قصّهٔ ماست که در هر سرِ بازار بماند
هر میِ لعل کز آن دستِ بلورین ستدیم
آبِ حسرت شد و در چشمِ گهربار بماند
جز دلِ من کز ازل تا به ابد عاشق رفت
جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند
گشت بیمار که چونِ چشم تو گردد نرگس
شیوهٔ تو نشدش حاصل و بیمار بماند
از صدایِ سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که در این گنبد دوّار بماند
داشتم دلقی و صد عیبِ مرا میپوشید
خرقه رهنِ می و مطرب شد و زنّار بماند
بر جمالِ تو چنان صورت چین حیران شد
که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند
به تماشاگهِ زلفش دلِ حافظ روزی
شد که بازآید و جاوید گرفتار بماند
«دیوان حافظ شیرازی، به کوشش: دکتر خلیل خطیب رهبر، ص٢٣٩و٢٤٠. »
وانکه این کار ندانست در انکار بماند
اگر از پرده برون شد دلِ من عیب مکن
شکرِ ایزد که نه در پردهٔ پندار بماند
صوفیان وا ستدند از گروِ می همه رخت
دلقِ ما بود که در خانهٔ خمّار بماند
محتسب شیخ شد و فسقِ خود از یاد ببرد
قصّهٔ ماست که در هر سرِ بازار بماند
هر میِ لعل کز آن دستِ بلورین ستدیم
آبِ حسرت شد و در چشمِ گهربار بماند
جز دلِ من کز ازل تا به ابد عاشق رفت
جاودان کس نشنیدیم که در کار بماند
گشت بیمار که چونِ چشم تو گردد نرگس
شیوهٔ تو نشدش حاصل و بیمار بماند
از صدایِ سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که در این گنبد دوّار بماند
داشتم دلقی و صد عیبِ مرا میپوشید
خرقه رهنِ می و مطرب شد و زنّار بماند
بر جمالِ تو چنان صورت چین حیران شد
که حدیثش همه جا در در و دیوار بماند
به تماشاگهِ زلفش دلِ حافظ روزی
شد که بازآید و جاوید گرفتار بماند
«دیوان حافظ شیرازی، به کوشش: دکتر خلیل خطیب رهبر، ص٢٣٩و٢٤٠. »