فات عمری فی هواک یا حبیبی کل حال
ئاه و نالم همدمم شد در فراقت ماه و سال
گر بنم قانم دیلرسن چوق دن أولموشتر حلال
مەست و سەرخۆشم ژ عشقێ من نەما عەقل و کەمال
أنت فکری فی فۆدای أنت روحی فی الجسد
لشکر غمهای تو ملک دلم ویرانه کرد
داده گلدم عشق ألندن أیسترم سندن مدد
ڤان تەتاران کرنە تالان عەقل و دین و ملک و مال
طال غمی، زاد همی، شاع سری فی الملا
تشنهٔ جام وصالم چون شهید کربلا
یوقسه سن دیوانه أولدن نیجه حالن أی دلا
یان ژ نووڤە عشوەیەک دا من حەبیبا چاڤ غەزال
بت هجرانا حبیبی لست منی عالماً
مُردم از درد فراقت غافلی از حال من
جان و دل دن عرض قلدم حالمی جانانه بن
عەرزێ حالا من تو غافل قەت نەپرسی عەرزحال
هل لنا من نعمة الوصل حبیبی من نصیب
اوفتادم بر درت بی چاره سرگردان غریب
درد من چوق الیک سندن اونه یوق هیچ طبیب
ئەی تەبیبێ من دەوایێ دەردێ خانی هەر وسال