کەری بانگ‌کراو بۆ سەر شایی ﻭ ﺯەﻣﺎﻭەﻧﺪ

ﺟﺎﺭێ کەﺭەێکیاﻥ ﺑﺎﻧﮓ ﮐﺮﺩ بۆ شادی
ﻗﺎﻗﺎ پێکەنی کەﺭ بە ئاﺯﺍﺩﯼ

کلکی بەرزۆ کرد لوتی هەڵ‌بڕی
بە دڵێکی خۆش جارجار ئەزەڕی

ﻭتیاﻥ تۆ بۆچی ﻭﺍ ﭘـێﺋـەکەﻧﯽ؟
خۆ ﺑـﺎنگ‌ﮐـﺮﺍﻭﯼ سەﺭ ﺯەماﻭەنی

ﻭتی ﻣﻦ بۆیە ﻭﺍ پێ‌ئەکەﻧﻢ
ﻧـە ﺩەهۆڵ کوﺗﻢ، نە ﺷﻤﺸﺎڵ ﮊەﻧﻢ

ﻧـە سەﺭچۆپی‌کێش، نە ﺩﻭﺍییﮔﯿﺮﻡ
ﻟـەبەﺭ بارکێشاﻥ زیز ﻭ ﺯﻭیرﻡ

ﻧــە هەڵپەڕکێﮐـەﻡ ﻭەک هەڵپەڕینە
ﻧــە ئاﻭﺍﺯەکەﻡ جوﺍﻥ ﻭ شیرینە

بەوا مەنوارە کز و کەساسم
ﻣﻦ ﻭەک خەڵقی نیم خۆم ﭼﺎک ئەﻧﺎﺳﻢ

ئەزانم بۆیە ﻣﻦ بانگ ﮐﺮﺍﻭﻡ
حەماڵی ﺩﺍﺭ ﻭ بەﺭمیلە ئاﻭﻡ

چەند خۆشە ﮔﺸﺖ کەﺱ جێی خۆی ﺑﺰﺍنێ
بە قەﺩ جەﻭهەﺭﯼ٬ شەئنی^١ خۆی ﺩﺍنێ

نەک چۆلەکە ﺑـێ ﻭ ﻭەک باﺯ بێتە ڕﺍﻭ
ﺑــە سەﺭەخەﺭی^٢ خۆی خاتە ناﻭ ﺩﺍﻭ

که خری را به عروسی خواندند
خر بخندید و شد از قهقهه سست

گفت من رقص ندانم به سزا
مطربی نیز ندانم به درست

بهر حمالی خوانند مرا
کآب نیکو کشم و هیزم چُست