گیراوە قوڕم، خرامە قالب، خشتم
بادراوی یەکێ ترم کە خاوم، گشتم
چاتر لەوە بم کە هەم، لە دەستم نایە
خوا ڕۆژی بەرێ بەو کلە چاوی ڕشتم
تا خاک مرا به قالب آمیخته‌اند
بس فتنه که از خاک برانگیخته‌اند
من بهتر ازین نمی‌توانم بودن
کز بوته مرا چنین برون ریخته‌اند
بس فتنه که از خاک برانگیخته‌اند
من بهتر ازین نمی‌توانم بودن
کز بوته مرا چنین برون ریخته‌اند