بێهوودەیە بیر و خەم دڵت خۆش کە برا
پرسیار نەکرا بەشت درا هەر چی درا
تۆ هێشتە نەهاتوویە جیهان ڕۆژی بەرێ
ئەو ڕۆژی دەبوو بچیتە دەر دیاری کرا
بر لوح نشان بودنی‌ها بوده‌است،
پیوسته قلم ز نیک و بد فرسوده‌است؛
در روز ازل هر آن‌چه بایست بداد،
غم خوردن و کوشیدن ما بیهوده است