ڕۆژگارێ مرۆ تیا ژیابوو، ڕابرد
ئاوێ بوو بە جۆ دا چووە، با بوو، ڕابرد
هەرگیز مەڵێ وابوو، واچوو، خۆش نایەتەوە
گەر تاڵ و زەبوون ژیاوی، چا بوو ڕابرد
این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد بدشت
هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت
چون آب به جویبار و چون باد بدشت
هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت
ئەم یەک دوو ڕۆژەی عومر چوو بە سەر
وەک ئاوی ناوچەم، وەک بای دەشت و دەر،
لە ڕۆژان هەرگیز خەم ناخۆم بۆ دوو:
ئەوەی تێپەڕی و ئەوەی دێتە دەر!
«گۆران»
وەک ئاوی ناوچەم، وەک بای دەشت و دەر،
لە ڕۆژان هەرگیز خەم ناخۆم بۆ دوو:
ئەوەی تێپەڕی و ئەوەی دێتە دەر!
«گۆران»