افسوس که نامه جوانی طی شد
و آن تازه بهار زندگانی دی شد
آن مرغ طرب که نام او بود شباب
افسوس ندانم که کی آمد کی شد

ئەفسووس! تۆماری جوانیمان تەی بوو،
بەهاری تازەی شادیمان «دەی» بوو،
ئەو مەلە مەستەی جوانیی بوو ناوی،
هەی داد، نەمزانی کەی هات و کەی چوو،
«گۆران»