مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ طوس
در پیش نهاده کله کیکاووس
با کله همی گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرسها و کجا ناله کوس

چووکێک لە کەلاوەیەک لە بەر لابایێ
دەیکۆڵی بە دندووکی، سەری پاشایێ
پێم وابوو دەڵێ: بمگرە گەر دەتوانی
بەو کەللەیە سوێند دەخۆم لە دەستت نایێ
«هەژار»