کەسێ بەختی سەعیدی بێ دەبێ حازر لە دیوانت
مەلازی مەنزڵی تۆیە نەسیبی وی لەسەر خوانت
کە قووتی ڕۆحە مێهری تۆ لەسەر سەفحەی مەحەببەتدا
هەمیشە حازری وەقتە، جەسەد بۆچ بێتە میوانت!
میسال تای چینی زولفی دڵبەرە «تاچین پڵاو»ی تۆ
لە دوور هەر دانەیێکی دڵ هەزاران دێنە پێشخانت
زریشکی ڕەشکی خاڵی دڵبەر و حەسرەتدەری میشکە
لە زیرەی عەتربێزی ڕێزەڕێزە جەرگی کرمانت
وەکوو ئارەق لەسەر کوڵمی نیگارین یاری گەندمگون
برنجی ڕەنجبەری کوردانە دانەی کەوتە سەر نانت
تەواوی ڕانی بەرخێکی کە بەرخێکی تەواو دێنێ
بە سەد مەڕ ڕابرا ئەوڕۆ لەبەر چاوی دۆعاخوانت
کەلامی بامەزە و خوڵقی خۆش و شیرین کیفایەتمە
بڵێ با دانەنێن قەنداو و دۆ، لابەن نمەکدانت!
لە زەرد و سووری سەر دەوری، بەجارێ دڵ سپی بۆوە
لە ڕەغمی زەعفەران ڕەش هەڵگەڕا ڕەنگی ڕەقیبانت
کە قاوە قاو دەکەی، تاڵیی میزاجم چا دەبێ شیرن
فیدای قەندی لەبت! ئاوی بەقا دەڕژێتە فینجانت
دەلیلی عاقیبەت مەحموودییە مەحموودە هاوخوانم
کە وەک شاپووری خوسرەو وایە بۆ تەدبیری کارانت
نەکیسا و باربەد وا چاکە بۆ ئەو بەزمە حازر بن
لە بەزمی خوسرەویی، مەحموودخان! کوا دەنگی جارانت؟
هەوای «حاجی عەلی کەند»ت لەبۆ دڵ، بوو عەلی سینا
شەڕارەی دەردی دڵ تەسکینە ئاو و خاکی «دەرمان»ت
هەمیشە «حافز» و «سەعدی» بەڕۆحانی دەبن حازر
ئەگەر «خان» و «حەسەن» بێن و بخوێنن نەزمی شیعرانت
«نیزامی» نەزمی بەرهەم، «ئەنوەری» نووری نەما شیعری
کە سەدری ئەنجومەن ئەوڕۆکەیە تەبعی سوخەندانت
لە عیرفان زایدە «عورفی»، «سەنایی» نەزمی مەزموومە
«کەلیم» ئەوڕۆ کەلامی موهمەلە، زاهیر کە عیرفانت!
لە مەیدانی سەعادەت بوو، نەسیبی من سەعادەت بوو
بە عینوانی مەدیحی تاوبەتاوێ دێمە مەیدانت
کەلامی من وەکوو شیعری فڵانی بێ سەر و پێ نین
بکەم تەقتیعی ئەوزانی، یەقین ڕاست دێتە میزانت
دەڵێن هەر کەس کە سفرەی بێ، بەهەشتی جێیە، ئەوڕۆ تۆ
بە نەقدیی ساکینی خولدی لەسایەی جووتە جیرانت
لە هەرجێ، بۆ هەموو کەس جوودی تۆ بێ میننەت و مەنعە
وەکوو سەیلی بەهارانە سەخای وەک هەوری بارانت
«عەلی»! مەشهوری شارە من کە «سەیفی» زولفەقاری تۆم
هەمیشە «یا عەلی»مە، گەر قەبووڵم کەی لە شیعانت
ئەوا هات عیدی قوربان شوکری لیللا، خۆشی خۆشیمە
کە حەججی ئەکبەرە بۆ من کەوا خۆم کردە قوربانت
هەتا موژگان، لەبۆ دیدە ببن حافز لە دیتن دا
لە ئەمر و نەهیدا تا ڕاست و چەپ بن تیغی موژگانت
لە ڕاست و چەپ بڕۆن سەف سەف سەوارانت لە دوویی یەک
هەمیشە حافزت بێ بۆ حەوادیس لوتفی یەزدانت
هەموو عالەم لە نیک و بەد بە حیسسەی خۆی دەکا شوکرت
لە وەقتی بەزلدا گەر سەروەرا! دەس بەریە گیرفانت
کە تۆی ئەوڕۆ لە زومڕەی موخلیسانی شاهی شەمسەددین
دەلیلێکی تەواوە بۆ تەواویی نووری ئیمانت
کەلامم خۆش و شیرینە لە نۆشانۆشی بەزمی تۆ
خوسووسەن، گەر دەکەم ئەندەک بەیانی فەزل و ئیحسانت
هەتا حەڵقەی دۆعا و تەهلیل و خەتمن ڕۆژ و شەو دایر
لە دنیا و عاقیبەت یار و موعین بێ شەمسی بورهانت
هەتا هەڵبێ لە مەشریق ڕۆژ و ئاوابێ لە ڕۆژاوا
هەمیشە ماڵت ئاوا بێ، پەنات بێ شەمسی بورهانت
لەلام تەرکی ئەدەب کفرە، ئەمن تەرکی ئەدەب ناکەم
لەبەروەی بوو کە ڕاوەستام لە کن «میسباحی دیوان»ت
فزوولی ئاوری شەیتانە، هەوای شەیتانی قەت ناکەم
لە بابەت ئاوی «خۆش گەلدی» لەسەر خاکی «ڕەحیم خان»ت
«سمایل بەگ» لەگەڵ من کەی شکستی کاری وی فەرموو؟
لەبۆ خدمەت «ئەدەب» ئەوڕۆ «حەسەن» هەر وەک «حسێن خان»ت
کە «کانی قوڵقوڵە»ی تەبعم لە بەندی عەوق ئازادە
ڕەزام مەدح و دۆعایە بۆ عەزیزان و مەریزانت