سەیری مەنجەڵ کەن چلۆن پڕیە لە چێشت
خاک بر سر کن غم ایام را
سەد تفم لێ کەن لە سەر یاپراخ و گۆشت
ما نمی‌خواهیم ننگ و نام را
دوێنێ دەرگای مەتبەخم لێ داخرا
خاک بر سر نفس بدفرجام را
ئاگری لۆقەنتەچی بوو، ئافەرین
سوخت این افسردگان خام را
غەیری حەڵوا تامی دەم شیرین ئەکا
کس نمی‌بینم ز خاص و عام را
دوێنێ یەک گیپەم لە گیپەخانە دی
کز دلم یکباره برد ئارام را
چۆن فیدای باجی مەجێی چێشتکەر نەبێ
هر که دید ئان سرو سیم‌اندام را
قانعا! با، ئێستە بێ نانی بەڵام
عاقبت روزی بیابی کام را