شاعیر: کەماڵ ڕەحمانی کتێب: سیلەچاوێک لە چوارینەکانی ئەبووسەعید ئەبوولخەیر سەرناو: دل رفت برِ کسی که سيماش خوش است سەبارەت: نووسین: کەماڵ ڕەحمانی (٩٤) دل رفت برِ کسی که سيماش خوش است غم خوش نبود و ليک غم‌هاش خوش است جان می‌طلبد نمی‌دهم روزی چند در جان سخنی نيست، تقاضاش خوش است ئاسمانی دڵم مڵکی مانگێکە ڕۆژێ غه‌می ئه‌و به‌ قه‌ت مانگێکە داوای دڵ ده‌کا هێند خۆشه داوای نایدﮦمێ گه‌رچی به‌شم دانگێکە ++++++++++++++++++++++