شاعیر: حەقیقی کتێب: شەونم سەرناو: مەی لێدە کە عومری جاویدانی ئەوەیە سەبارەت: نووسین: کەماڵ ڕەحمانی - شەونم، وەرگێڕانی سەد غەزەل لە دیوانی حافزی شیرازی، وەرگێڕانی: عەباسی حەقیقی، چاپی یەکەم: سنە ١٣٨٧، لاپەڕە ٢٣٦و٢٣٧. مەی لێدە کە عومری جاویدانی ئەوەیە خوو و خەسڵەتی ڕۆژگاری فانی ئەوەیە تا وەخیتی گوڵ و بەهارە یاران مەستن خۆش ڕای ببوێرە زیندەگانی ئەوەیە می نوش که عمر جاودانی این است خاصیت روزگار فانی این است هنگام گل و لاله و یاران سرمست خوش باش دمی که زندگانی این است «خیام نیشابوری» دۆستێکی بەڕاستی خەمڕەوێنمانە، مەیە ئیتر هەموو دۆستایەتی دنیا گەمەیە چاخی گوڵ و یارێکی گوڵەندام و مەیەک ڕابوێری بەدڵ دەمێک، ژیان هەر ئەمەیە «خەیام، وەرگێڕاوی مامۆستا هەژار» ++++++++++++++++++++++