شاعیر: ئاوات کتێب: شاری دڵ سەرناو: به‌هارستان سەبارەت: (قاقڵاوا، ١٣٤٢ ی هه‌تاوی) - لاپەڕە ٨٧ و ٨٨ ی چاپی جه‌عفه‌ر و ٣١ و ٣٢ ی چاپی ئەنیسی ئه‌وڕۆ به‌هاره‌، سه‌یری چه‌مه‌ن خۆشه‌ خوار و ژوور ڕازاوه‌ باغ به‌ سه‌رو و چنار و گوڵ و چنوور گیا سه‌وز و جۆگه‌ سه‌وز و گه‌ڵا سه‌وز و بێشه‌ سه‌وز دار سوور و لاله‌ سوور و چه‌مه‌ن سوور و خونچه‌ سوور به‌م سه‌وز و سووره‌ بوو دڵی عاشق که‌ هه‌ڵکزا پشکۆی له‌ دڵ خراوه‌، ده‌سووتێ وه‌کوو ته‌نوور ناڵینی به‌ربه‌یانی که‌و و کۆتری ‎شاخ و داخ ده‌نگی ژیانه‌، گیانه‌، به‌دڵدا ده‌کا عوبوور شمشاڵه‌، تاره‌، پیانووه‌ گه‌ر بیانوو ناگری ساقی! که‌ره‌م که‌ پیاڵه‌، مه‌ترسه‌، 'هوالغفور' هاتوونه‌وه‌ به‌ جه‌م کوڕ و کیژانی دڵڕفێن هه‌رکه‌س که‌ بێ گوڵ و دڵه‌، لاچێ، بچێته‌ ژوور زاوایه‌ ئێسته‌ بولبول و گوڵخونچه‌ بووکییه خاوه‌ن سلووکه، که‌وتووه‌ له‌ولا قونه‌و تلوور کوێستانه‌، پڕ له‌ ڕاز ونیاز و زمانی حاڵ جێگه‌ و هیوای حوزووری دڵه، بۆته‌ کێوی توور له‌م کاته‌، هه‌رکه‌سێ به‌ خه‌یاڵ و به‌ بیری ژین هه‌ر بولبوله‌ له‌ گوڵ به‌ کوڵه‌، ماوه‌ بێ مشوور هه‌ر چاوه‌ڕێیه‌ به‌ڵکه‌ ده‌می خونچه‌ پێکه‌نێ هه‌ڵنیشتووه‌ له‌ باغ و ده‌کا زیکری 'یا صبور' 'ئاوات'ی داخۆ که‌نگێ به‌جێ دێ له‌ گوڵشه‌نا ئه‌و شێت و پێتی دڵ به‌کوڵی مه‌ست و بێ شعوور! ++++++++++++++++++++++