شاعیر: ئاوات کتێب: شاری دڵ سەرناو: رباعی و دوبیتی سەبارەت: روستای قاقڵاوا، ١٣٥٩ شمسی - نووسین: کەماڵ ڕەحمانی بخش اشعار فارسی امامی شامل چهار قطعە رباعی و دوبیتی است بە شیوەی زیر: ٢٨٦ رباعی اول برخیز 'امامیا' که وقت سحر است! هنگام گشایش دل و قفل در است فرصت مده از دست اگر هشیاری بیدار شو این دم، دم فتح و ظفر است ٢٨٧ رباعی دوم جناب دوست نگاهی به من نمود و برفت در گشایش و شادی ز من گشود و برفت بگفتمش که دلم مبتلای قامت توست نکرد رحم و تفقّد، دلم ربود و برفت ٢٨٨ رباعی سوم یارب به کرم ذلیل راهم نکنید! نزیک غم و ناله و آهم نکنید مستوجب رحم خلق دنیا نشوم محروم ز لطف صبحگاهم نکنید ٢٨٩ دوبیتی ما و بلبل با گل و سنبل قراری داشتیم با خزان عمر، آخر لالەزاری داشتیم در نهان زندگی خود برگ و باری داشتیم با دلارامان خود بوس و کناری داشتیم ++++++++++++++++++++++