شاعیر: ئاوات
کتێب: شاری دڵ
سەرناو: پربستە
سەبارەت: روستای قاقڵاوا، ١٣٤٧ شمسی - (صفحە ٢٣٦ چاپ انیسی و ٣٦٨ چاپ جعفر امامی) - بحر عروضی شعر: رمل مثمن محذوف: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن - نووسین: کەماڵ ڕەحمانی

سر ز پا نشناسم و پا از سر سوداگرم
وای گە بر پای پر آزار و گە در بسترم

گه دلم گرم است از وصل و گهی سرد از فراق
گه چو یخچالم همی بینی و گه چون مجمرم

گاه گویم، گاه سوزم، گاه خشک و گاه تر
گاه در صحرا گیاهم، گاه چون نیلوفرم

پرّ و بالی می‌زند مرغی که در دام اوفتاد
بال و پر یا دست و پایی چون زنم؟ بسته پرم

++++++++++++++++++++++