شاعیر: ئاوات کتێب: شاری دڵ سەرناو: دەوای دڵی زارم سەبارەت: قاقڵاوا ١٣٥١ ی هەتاوی - (لاپەڕە ٦٩ و ٧٠ ی دیوانی چاپی ئەنیسی و ١٢٠ ی چاپی جەعفەر) به گوێی زەمانه بگا، گیانه، ئاخۆ هاوارم؟ وەڕەز له ژینم و بوونم، هەراس و بێزارم تەمەن تەواو بووه، ئەمما تەمەع وەکوو خۆی ما له بەژنی بەرز و له ئاکاری جوانی دڵدارم کەسێ که پرسی له من، پێی بڵێن: وەکوو مەجنوون له زەرد و ماهه، له هەرد و تەلانه ئاسارم ڕەفیقی جانەوەرانم، ئەسیری بەندی ئەوین١ هەمیشه ڕووتەڵی نێو باغ و دەشت و کۆسارم نەخۆشی دەردی ئەوین بێ‌عیلاج و دەرمانە بەداخەوه نییه چاره و دەوای دڵی زارم دوو ماچی لێوه، ئەویش پێوه دەمرم و نابێ نەسیبی ئەو دڵی وا پڕ له دەرد و ئازارم 'ئیمامی' هەروەکوو کوێر چاوەڕێیه چاوی هەبێ کەچی بەداخەوه هەر کوێره چاوی بیمارم ١. ئەوین، شێوازێکی دیکەی گوتن و نووسینی وشەی ئەڤینە بە واتەی عاشقێنی، و هیچ پەیوەندێکی بە ناوی زیندانی ئەوینی تارانەوە نییە باوەکوو ئەسیر و بەندی ئەوین واهەیە هەندێک خوێنەر بباتە سەر ئەو بۆچوونە. ++++++++++++++++++++++