شاعیر: شێرکۆ بێکەس
کتێب: ڕەنگاڵە / دەفتەری سۆز و سووتانی گیان
سەرناو: دۆزەخ

ئەو دۆزەخەی خۆشەویستیتبۆ ئەم دڵەی داخستووە
تیایدا ئەژیم و گشت ساتێ سووتاندنم
لە ئاوێنەی بڵێسەدا
عەشقێکە: باڵی نوور ئەگرێ و
خوا دێنێتە پێش چاوانی
ژیانەوەی دوای مردنم! 
دۆزەخەکەت دەرگایەکی
لەسەر ئەم ڕۆحە ڕەوەندەم کردۆتەوە
بەهەشت لەوێوە دەستی سەوز درێژ ئەکا و
ئەمفڕێنێ و
ئەمباتە ناو هەڵهاتنی سۆزی تۆوە. 
«کە سۆزی تۆ ئەمگرێنێ
هەر دوو گلێنەم هەتاویان
تێ ئەکەوێ و توانەوەی من لەناو تۆدا
ئەبێ بە گوڵ خەندەرانێ و پێ ئەکەنێ»
ئاخ! لەبەر چی من بەبێ ئەو
هەڵقرچان و سوتاندنەی
لە یەک کاتدا
ئەموەرێنێ و ئەمڕوێنێ! 
تاوێک چییە هەڵناکەم و قەت ناتوانم
ئارام بکەم بە سەرینی
ئا ئەم سەرە گێژەنەی خۆم؟ ! 
ئەی دۆزەخی خۆشەویستیم! 
واز لەم ئازارە مەهێنە
ئەو وەرزەی تۆی تیا نەبینم
خوایش نابینم! 
شیعری بێ خوا
لەو چەمە مردوانە ئەچن
کەئاو ڕوویان تێ ناکات و
هەرگیز هەور بەسەریاندا ناگرمێنێ! 
ئەی دۆزەخی ژیانەوەم! 
واز لەم سەرەی من مەهێنە! 
هەڵیگرە و هەموو شەوێ
فڕێی دەرە ناو خۆتەوە..
لەناو تۆدا پێغەمبەرە شاعیرەکان
ئەڵقەی نەمریی بەدەوری
فریشتە گیان سپیەکاندا ئەبەستن و
فێرم ئەکەن چۆن لە کوانووی
یەک وشەدا
دەیان «مانا» داگیرسێنم! 
ڕامکێشە ناو لرفەی کڵپەی ئەوانەوە
تابسوتێم ڕووناکترم
هەتا ئازار تێم بئاڵێ
عاشقێکی گەورەترم.

++++++++++++++++++++++