شاعیر: وەفایی
کتێب: دیوانی وەفایی
سەرناو: ئەی حوققەیی شەهد و شەکەرت ئابی حەیاتم

ئەی حوققەیی شەهد و شەکەرت ئابی حەیاتم
مردم، بە بەدەن بێنەوە بەو ئابە، حەیاتم


ئاهوو کە دەکا جیلوە چ شیرینە نیگاهی! 
یەعنی بە فیدای غەمزەیی دوو چاوی سیاتم


سەودائیی زولفی سیەهت نیم بە هەوایی
تا ڕۆژی وەفاتم بە تەمای میهر و وەفاتم


بڕوانە چلۆن عەکسی عیزارت لە دڵی دام
پەروانە بە دڵ سووختەیی شەوقی چراتم


هەر چاوەنواڕم کە کوتت دێم و نەهاتی
یاڕەب مەدەدێ! سالیکی ڕێی هات و نەهاتم


دڵ جیلوەگەه و جێ قەدەمی تۆ بووە دیدەم
هەرچەندە کە دوورم بە دڵ و دیدە لە لاتم


سەرگەشتەیی سیڕڕی دەمی تۆم بەم ڕوخە دایم
گۆیا کە دەقیقەشومەری ڕۆژ و سەعاتم


بەو ڕەنگە دڵم داوە بە سیحری سەری زولفت
تا دڵ هەیە مومکین نییە لەو داوە نەجاتم


گرتوومی قولابی موژە بۆ خدمەتی ئەبرۆ
یەعنی کە وەفایی وەرە من قیبلەنوماتم

++++++++++++++++++++++