شاعیر: سالم کتێب: دیوانی سالم سەرناو: بێنە سا بادی سەبا لەم حاڵەدا پەیغامی دووست سەبارەت: تێهەڵکێشی غەزەلی ٦٢ی حافزی شیرازی بێنە سا بادی سەبا لەم حاڵەدا پەیغامی دووست تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست وەختە بونیادی وجوودم نەیسیفەت ئاگر بدا طوطی طبعم ز عشق شکر بادام دوست ئاوی کەوسەر قەت قوبووڵ ناکا لە دەس غیلمان و حوور هرکه چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست ناڵە بێ تەئسیرە ئەی دڵ زەحمەتی خۆت بەس بدە دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست قەسدی ئەو دوشنام و جەورە مەیلی من بووس و کەنار ترک کام خود گرفتم تا برئاید کام دوست دیدە کوحلی پێ دەوێ بادی سەبا سا بێنە زوو خاک راهی کان مشرف گردد از اقدام دوست تووشی دەردی ئادەمم یاران لە قەیدی خاڵەوە بر امید دانەای افتادەام در دام دوست مردنە یا سەبرە سالم، چارەیی ئەم عیللەتە زان که درمانی ندارد درد بی‌ئارام دوست ++++++++++++++++++++++