شاعیر: مەولەوی کتێب: دیوانی مەولەوی سەرناو: چون وەڵگ شادی چون وەڵگ شادیی من وای دووریی لەیل وەیشووم بەرد ئەو هەرد نەو ڕشتەی سوەیل گێجی سەر کاوان جە سەردی بین کەیل بۆ مەدان چون بۆی بێوەفایی لەیل بێدەس بی چنار زیز و] خاتر ڕێش بەڵ خاکێش کەرۆ وە سەردا پەی وێش ویکۆڵ وەی وەکۆڵ پەی زەردانی دەرد ماساو نە سەراو ڕێزان هەرزان کەرد کۆچ کەردەن خاسان، چیهرەی ئێڵاخان داوۆ وە هەمدا دیسان نە داخان رۆی حەشر دووریی گەردەن بێگەردان بێوادە پیر کەرد کاوان سەر هەردان هەور نەو زار زار کڵاو ئەو کڵاو مەگێڵۆ، ئەسرین مەڕێزۆ وە تاو ماچی ئەویش دەرد هیجرانش وەردەن یا چون من باڵای ئازیز گوم کەردەن وێنەی عوقدەی پێچ ڕیشەی ئەروا و دڵ بەستە بۆ جە نم خووی مۆبەت زەنگڵ سیلسیلەی پێچ پێچ زوڵفی نازاران زەنگڵە بەستەوە جە دانەی واران قازان چون یاران ئاواتەخوازان قەتارە بەستەن مەکەران ڕازان بێ لەیل، ئاخ ئامێ، جە ئێڵاخەوە پەی ئاخ داخ تەکدان بە «ئاخ داخ»ەوە جەیرانان گەل گەل تازە کەردەن مەیل فەڕ وستەن ئەو زێد پای هەردەی دوجەیل چەم سیاوەکەی وە ناز دیاکەم سەر ڕەوێڵەکەی جە ڕەم جیا کەم هاڵای سەرمەستەن وە شنۆی لەیلاخ بۆی نەو پاییزش نامان وە دەماخ شەماڵ شۆ هورکەر بدەر بێدرەنگ سەیل و تەم زەردیی دیدە و دڵ و ڕەنگ هوونەی سەیلی چەم وە شەتاواندا تەمی دڵ وە ڕووی زاخان کاواندا زەردیی ڕەنگ نە وەڵگ نەوتووڵ نەمامان تا لێش مالووم بۆ نەوپاییز ئامان مەپەرسۆ بەو مەیل بێسامانەوە های چ خەبەرەن جە دامانەوە واچە پڕ جە تۆ جە وێ فەرامۆش من دیم، تۆ حاڵش نەژنەوی وە گۆش دیدەش یەند خەیاڵ باڵات بی تێشدا ڕاگەی خاو نەبی بویەرۆ پێشدا یەند گێڵان بەو دەرد سەر نە دەرووندا با بۆی دەرد مارۆ وە ڕووی هامووندا زاییفیش گرەو جە کا بەردەبێ بای هەناسەی سەرد گێج پێش وەردەبێ گێج مەوەرد پووشش بەو هەناسەوە سروەی پووش مەوات جەرووی تاسەوە: ئازیز شۆخی شەنگ شیرین تارەنی ئاهووی بێئاهووی وەش ڕەفتارەنی جەڵەو جەڵەو گەل سپی تەتاران دینی دیدەکەت وە چەم مداران ئێڵاخان سەردەن بازشان، ئامان گەرمەسێر وەشەن بۆرێ وە دامان تا گێران یاران ئاهوان ڕەم ڕەم باجت وە گەردن، خەراجت وە چەم ++++++++++++++++++++++