شاعیر: مەولەوی کتێب: دیوانی مەولەوی سەرناو: ئیحیا نەبوون ئیحیا نەبوون، سا نەشوون مەردەن نامەکەش ئامان، گلەییش کەردەن قاسد! شۆ وە لای ئەو نەونەمامە چون یاوای، پێشدەر ئەی جواو نامە جەو ئەسکەنجەبین دەس سوروشتەکەت یانێ: نامەکەی زێبا و زوشتەکەت بە بادەکەی وێت جام جام وەردەوە تاڵی سەفرای دەرد دووریش بەردەوە فەرمابێت بەو لەفز شەکەر ڕازەوە گا جە ڕووی عیتاب، گا وە نازەوە: نە وەختی هیجران ویداعت فاما نە وە شەماڵدا پەیامت ئاما دەیسا هورێزە، خەمیارەکەی وێم بۆ شاد بەر وە دین دیدارەکەی وێم تۆ تیرەکەی وێت، وە زامداریی وێم تۆ بێباکیی وێت، بوردەباریی وێم ئەو وەخت پایی کاو هەردی دڵ تەم بۆ ئەساسەی دووریی ئازیزان جەم بۆ چۆن نەبڕیۆ تای ڕشتەی سەبووری؟ گۆش چۆن وێش مدۆ وە قسەی دووری؟ زوان چۆن تاقەت هیممەت وازیشەن؟ دیدە چۆن تاقەت شۆن دیاییشەن؟ گێج مدۆ دەروون چەنی نێش، ئامان! بەڵام هەی سەرخێڵ نەو تووڵ نەمامان چۆن یارای نەفەس بەراوەردەمەن؟ سۆزش وە شەماڵ ڕەوانکەردەمەن؟ مەتەرسوو جە حیفز تەقریری ئەحواڵ، سۆچۆ خەزانەی خەیاڵی شەماڵ من خۆ شەو و ڕۆ ئارەزووی تۆمەن پەرێ دیدەنت نەزر و فتۆمەن بەڵام، یەن وە یاد باڵاکەی تۆوە دەورم دان وە دەور سارا و سەرکۆوە بۆی باڵات هەرزان وە دەشت و دەردان نمەز ڕای لای تۆم وەکام گوزەردان گلەی تۆ وەی تەور، حاڵەت وەی نەسەق دووریچت وەی ڕەنگ، خودا تۆ وە حەق! ++++++++++++++++++++++