شاعیر: مەولەوی کتێب: دیوانی مەولەوی سەرناو: قوربان! قوربانەن قوربان! قوربانەن، جەژنەن، شادییەن دەس نە گەردەنەن، ڕۆی ئازادییەن هەی دەس بۆس دەس بۆس وەش نیگارانەن خەیر پا بۆس پا بۆس خاتر دارانەن کۆن کوشتێ و باردێی گوڵ جەمینانەن هەی سەر، هەی ئەڕواح دڵ خەمینانەن هەرکەس گیان وە کەف پەی نیگارێوەن هەریەک قوربانیی وەفادارێوەن سیوای سەودایی هەراسانەکەت مەحرووم جە کەفتەی پای ئاسانەکەت نە پەی چەم سورمەی گەردی پاڵاتەن نە پەی گیان قوربان بەژنی باڵاتەن مەرد پەی ئۆسا دەی بێدرێغەکەت بسم الله تەکبیر دەس بە تێغەکەت پەی قوربانکەردەی ناڵە نەی ڕەنگ بەی چێش مبۆ ئەر بەی؟ وەی پەی من ئەر نەی! سا تۆیچ من وەرە، وە قوربانی کە من وە قوربانی ڕای ڕەببانی کە ئەوسا تۆیچ پەی وێت خەیرێت کەردەبۆ منیچ کەمتەر زووخ دەردم وەردەبۆ مەعدوومیی بەدبەخت ناتەمامەنی راسەن بێدەوڵەت خەیاڵ خامەنی قوربانی مشیۆ جە عەیب بەری بۆ فیدایی پەسەند ڕای دڵبەری بۆ تۆ پا شکستەی بەردی هەردەی دەرد چەم کۆری مەینەت، تەن زایف، ڕەنگ زەرد خەیاڵێت کەردەن جە ڕووی نادانی چ لایق وە تۆن ڕوتبەی قوربانی ++++++++++++++++++++++