شاعیر: هەژار کتێب: چوارێنەکانی خەییام سەرناو: ئەم ژینە کە ڕادەبرێ، چ شیرین و چ تاڵ ئەم ژینە کە ڕادەبرێ، چ شیرین و چ تاڵ تووش بی بە مەرگ، چ دەربەدەر بی چ لە ماڵ بێ خەم بژی! خۆش بە! پاشی مەرگی من و تۆش بێ پسانەوە دێن ڕۆژ و شەو و مانگ و ساڵ چون عمر به سر رسد چه بغداد و چه بلخ پیمانه که پر شود چه شیرین و چه تلخ می نوش که بعد از من و تو ماه بسی از سلخ به غره آید از غره به سلخ ++++++++++++++++++++++