شاعیر: هەژار
کتێب: چوارێنەکانی خەییام
سەرناو: چاوجوان وەرە لام، بە خەم بڵێ بەو لاوە

چاوجوان وەرە لام، بە خەم بڵێ بەو لاوە
لێم هاڵێ هەتا داوی تەمەن نەپساوە
نەورۆزە چەمەن سەوزە دەمێ سەرخۆش بین
تا سەوزە لە سەر گۆڕەکەمان نەڕواوە! 

ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت
ناگه برود ز تن روان پاکت
بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند
زان پیش که سبزه بردمد از خاکت


ئەی دڵ زەمانە پیشەی خەم دانە، 
هەر کاتێکت دی بۆی مردی، گیانە! 
سا پێش ڕوانی سەوزە لە خاکت
خۆش بژی لە دیار ئەم سەوزە جوانە! 
«گۆران»

++++++++++++++++++++++