شاعیر: هەژار کتێب: چوارێنەکانی خەییام سەرناو: مەیگێڕ مەیە بەر باری خەمان، مەی با بێ مەیگێڕ مەیە بەر باری خەمان، مەی با بێ چا نابێ جیهان بە ئێمە، با دڵ چا بێ چت دێتە بەرێ لە ڕێی ژیان گوێی مەدەرێ هەرگیز وەکوو ئاواتی دڵی کەس نابێ ساقی، قدحی که کار عالم نفسی‌است گر شادی آن یک نفس، آن نیز بسی‌است خوش باش به هر چه پیشت آید که جهان هرگز نشود چنانکه دلخواه کسی است ساقی! قەدەحێک، ژیان یەک دەمە، هەر بە خۆشی بێ ئەو دەمەش بەسمە؛ چۆنت بۆ لوا بسازە، چەپ گەرد سووڕانی بەپێی دڵخواز زۆر کەمە! «گۆران» ++++++++++++++++++++++