شاعیر: هەژار کتێب: چوارێنەکانی خەییام سەرناو: مەیگێڕ دەوەرە بەخێری چاوی کاڵت مەیگێڕ دەوەرە بەخێری چاوی کاڵت دڵ تینووە جەرگم ڕەشە چەشنی خاڵت وا تۆبە بەسەر یەکا شکا وەک پرچت بۆم تێکە مەیەک لە ڕەنگی کوڵمی ئاڵت برخيز و بده باده! چه جای سخن است؟ كامشب دهن تنگ تو روزی من است ما را چو رخ خويش می گلگون ده كاين توبهٔ من چو زلف تو پُر شكن است ++++++++++++++++++++++