شاعیر: ئەحمەد شاڵی
کتێب: وەرگێڕانی چوارینەکانی خەییام
سەرناو: دوێنێ سەرخۆش بووم چومە مەیخانە

دوێنێ سەرخۆش بووم چومە مەیخانە
دیم پیرێ گۆزەی مەی لەسەر شانە
وتم مامەی پیر لە خوا شەرم کە
ووتی سەرخۆش بە خوا میهرەبانە


سرمست به میخانه گذر کردم دوش
پیری دیدم مست و سبونی بر دوش
گفتم ز خدا شرم نداری ای پیر؟ 
گفتا کرم از خداست، می نوش و خموش

++++++++++++++++++++++