شاعیر: خۆشناو کتێب: شیعرەکانی خۆشناو سەرناو: شەنگە دارم دی، لە سەر خاک کەوت شەنگە دارم دی، لە سەر خاک کەوت لە داخی تەور، نەدەبوو زەوت وتم کێ ریشەی تۆی بڕی؟ وتی: ئەو کەسەی لە ژێر، سێبەرم خەوت افتاد درختی که به خود میبالید از داغ تبر به خاک غم مینالید گفتم چه کسی به ریشه‌ات زد؟ گفت آنکس که به زیر سایه‌ام میخوابید ++++++++++++++++++++++