شاعیر: خۆشناو
کتێب: شیعرەکانی خۆشناو
سەرناو: لەو ڕۆژەوە بوومە حەز و ویستت گوڵی من

لەو ڕۆژەوە بوومە حەز و ویستت گوڵی من
تۆ وتت: کە بوومە خۆشەویستت گوڵی من
قەدەر عەیامێکە چاوەڕێتم دڵەکەم
ڕێت بکەویتەوە لامان کە ویستت گوڵی من


روزی که شدم دار و ندارت گل من
گفتی منم آرام و قرارت گل من
دیریست فقط چشم به راه تو شدم
این جا بخورد باز گذارت گل من

«مهری حسینی»

++++++++++++++++++++++